งูหัวทองแดง

งูในทั้งสองทวีปรวมถึงสัตว์นักล่าซุ่มโจมตีที่มีร่างกายกำยำสูง เช่น งูกะปะในอเมริกาเหนือ และงูพิษในออสเตรเลีย ในทั้งสองทวีปมีสัตว์หาอาหารรูปร่างเพรียวบางและเคลื่อนที่เร็ว เช่นเดียวกับงูโพรงขนาดเล็ก วิวัฒนาการที่เป็นอิสระจากรูปร่างที่คล้ายกันนี้เพื่อตอบสนองต่อสภาพทางนิเวศวิทยาที่คล้ายคลึงกันเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของปรากฏการณ์ที่เรียกว่าการบรรจบกัน แม้จะมีความคล้ายคลึงกันในลักษณะภายนอก แต่การศึกษาใหม่ของมหาวิทยาลัยมิชิแกนแสดงให้เห็นว่างูที่มีลักษณะคล้ายงูจากสองทวีปมีความแตกต่างกันอย่างมากในคุณลักษณะหลักอย่างน้อยหนึ่งประการ: อาหาร Daniel Rabosky นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการของ UM กล่าวว่า "นักชีววิทยาส่วนใหญ่มักจะสันนิษฐานว่าการบรรจบกันในรูปแบบร่างกายของสิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่งเป็นนัยว่าพวกมันต้องมีความคล้ายคลึงกันทางนิเวศวิทยา" "แต่การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าแทบจะไม่มีการทับซ้อนกันในอาหารระหว่างงูหลายชนิดที่มีลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่คล้ายคลึงกันมาก" Rabosky เป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ในภาควิชานิเวศวิทยาและชีววิทยาวิวัฒนาการ และเป็นภัณฑารักษ์ด้านสัตว์วิทยาที่ UM Museum of Zoology เขาเป็นผู้ร่วมเขียนบทความใน หัวข้อที่จะเผยแพร่ออนไลน์ในวันที่ 10 มิถุนายนในวารสารProceedings of the Royal Society B ผู้เขียนคนแรกคือ Michael Grundler นักศึกษาปริญญาเอกของ UM ในขณะที่อเมริกาเหนือเป็นที่อยู่ของ งูหัวทองแดง "ขั้นสูง" ที่แตกต่างกันอย่างน้อยเจ็ดกลุ่ม แต่มีเพียงกลุ่มใหญ่กลุ่มเดียวคือพวกอีลาพิด (Elapids) ที่เคยตั้งอาณานิคมในออสเตรเลียเมื่อประมาณ 12 ล้านปีก่อน Elapids ซึ่งมีเขี้ยวกลวงและคงที่ซึ่งพวกมันฉีดพิษนั้นพบได้ทั่วโลกและรวมถึงงูจงอาง งูปะการัง แมมบ้า และงูสามเหลี่ยม กว่าหลายล้านปี วิวัฒนาการทำให้สัตว์จำพวก elapids ของออสเตรเลียมีความหลากหลายและเชี่ยวชาญผ่านกระบวนการที่เรียกว่าการแผ่รังสีแบบปรับตัว พวกเขาตั้งถิ่นฐานในแหล่งที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันและแบ่งออกเป็นประมาณ 100 สายพันธุ์ซึ่งรวมถึงงูที่มีพิษร้ายแรงที่สุดที่รู้จักกัน ได้แก่ งูไทปัน งูสีน้ำตาล งูพิษมรณะ และงูเสือ เมื่อเวลาผ่านไป งูออสเตรเลียมีรูปแบบร่างกายส่วนใหญ่ที่พบในงูอเมริกาเหนือ กรุนด์เลอร์และราบอสกีเปรียบเทียบรูปร่างของร่างกายเหล่านั้นโดยการวิเคราะห์ตัวอย่างที่เก็บรักษาไว้ในคอลเล็กชันของพิพิธภัณฑ์สัตววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยมิชิแกน พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติฟิลด์ และพิพิธภัณฑ์เวสเทิร์นออสเตรเลีย พวกเขาทำการวัดขนาดส่วนหัวและลำตัวจากตัวอย่าง 786 ตัวอย่างซึ่งเป็นตัวแทนของ 248 สายพันธุ์ Grundler กล่าวว่า "เราพบว่าสัณฐานวิทยาของงู elapid ของออสเตรเลียได้พัฒนาเป็นรูปแบบร่างกายแบบเดียวกับที่พบในกลุ่มงูจากอเมริกาเหนือที่มีความหลากหลายมากกว่า" Grundler กล่าว "ตัวอย่างเช่น ออสเตรเลียมีงูพิษตัวมหึมา นักล่าที่มีร่างกายกำยำคอยดักซุ่มโจมตี ซึ่งมีลักษณะเหมือนงูพิษทั่วๆ ไปเพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้งานจริง “งูพิษเป็นตระกูลของงูพิษที่มีเขี้ยวเล็บ ซึ่งรวมถึงงูพิษอย่างงูหางกระดิ่ง งูหัวทองแดง และงูพิษ แต่งูพิษนั้นไม่ใช่งูพิษ และแท้จริงแล้วมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับงูอีลาพิดของออสเตรเลียตัวอื่นๆ ซึ่งส่วนใหญ่ดูไม่เหมือนงูพิษ” งูพิษ" Grundler และ Rabosky ได้สำรวจวรรณกรรมที่ตีพิมพ์เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับนิสัยการกินของงูในทั้งสองทวีป พฤติกรรมการกินแบ่งเหยื่อออกเป็น 8 ประเภท ได้แก่ สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง ไส้เดือน หอย และสัตว์จำพวกครัสเตเชียน ปลา; สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ; กิ้งก่าและงู ไข่จิ้งจกและงู นก; ไข่นก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในหลายกรณี งูออสเตรเลียและอเมริกาเหนือที่มีลักษณะคล้ายกันมีความแตกต่างกันอย่างมากในอาหารของพวกมัน นักวิจัยของ UM พบว่า ตัวอย่างเช่น งูขนาดเล็กส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในทรายหรือเศษใบไม้ในอเมริกาเหนือกินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมงมุม แมงป่อง ทาก และตะขาบ แต่ในประเทศออสเตรเลีย งูเหล่านั้นมักจะเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับกิ้งก่าและงูชนิดอื่นๆ ผู้เขียนกล่าวว่าความคล้ายคลึงกันทางกายภาพระหว่างงูในอเมริกาเหนือและออสเตรเลียนั้นสะท้อนให้เห็นถึงข้อได้เปรียบทางวิวัฒนาการที่รูปแบบของร่างกายเหล่านั้นมีไว้สำหรับการเคลื่อนที่ หาอาหาร หรือการใช้ที่อยู่อาศัย