การฝึกสมองไม่มีผลต่อการตัดสินใจหรือการทำงานของสมอง นักวิจัยรายงาน

การค้นหาหลักฐานสำหรับการแทรกแซงที่สามารถลดโอกาสที่ผู้คนจะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่ไม่ดีต่อสุขภาพ เช่น การสูบบุหรี่หรือการกินมากเกินไป ทีมนักวิจัยของ Penn ซึ่งนำโดย Joseph Kable, PhD, รองศาสตราจารย์ Baird Term ในภาควิชาจิตวิทยาใน School of Arts & Sciences และ Caryn Lerman, PhD, รองคณบดีฝ่าย Strategic Initiatives และ John H. Glick ศาสตราจารย์ด้านการวิจัยโรคมะเร็งใน Perelman School of Medicine ได้ตรวจสอบว่าผ่านผลประโยชน์ที่อ้างสิทธิ์ต่อการทำงานของการรับรู้ สมองเชิงพาณิชย์ ระบบการฝึกอบรมสามารถลดแนวโน้มของบุคคลที่จะตัดสินใจเลือกที่เสี่ยงหรือหุนหันพลันแล่น งานก่อนหน้าของ Lerman แสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมของวงจรสมองที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมตนเองทำนายว่าผู้คนสามารถงดสูบบุหรี่ได้หรือไม่ งานนี้เป็นรากฐานสำหรับการตรวจสอบว่าการปรับวงจรเหล่านี้ผ่านการฝึกสมองอาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมได้หรือไม่ "แรงจูงใจของเรา" เคเบิลกล่าว "คือมีคำแนะนำเพียงพอในวรรณกรรมว่าการฝึกอบรมด้านความรู้ความเข้าใจสมควรได้รับการทดสอบจริง เข้มงวด และเต็มรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงมุมการเสพติด เรากำลังมองหาสิ่งที่จะช่วยให้ผู้คนสร้าง การเปลี่ยนแปลงในชีวิตของพวกเขาที่พวกเขาต้องการทำ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือการมุ่งสู่อนาคตมากขึ้น" นักวิจัยทราบดีว่าผู้ที่มีความสามารถในการรับรู้ที่สูงกว่ามักจะตัดสินใจแบบหุนหันพลันแล่นน้อยกว่าในงานประเภทต่างๆ ที่ Kable ศึกษา ซึ่งเกี่ยวข้องกับการให้ผู้คนเลือกระหว่างรางวัลเล็ก ๆ ในทันทีและรางวัลใหญ่ที่ล่าช้า พวกเขายังทราบด้วยว่าพฤติกรรมนี้น่าจะเกิดจากชุดของโครงสร้างสมองในบริเวณส่วนหน้าหลังส่วนหลังของสมองที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพในการทำงานของผู้บริหาร เช่น โครงสร้างในแบตเตอรี่ Lumosity™ "เหตุผลก็คือ ถ้าคุณสามารถฝึกความสามารถทางความคิดและเปลี่ยนกิจกรรมในโครงสร้างสมองเหล่านี้ได้" เคเบิลกล่าว "นั่นอาจเปลี่ยนพฤติกรรมหุนหันพลันแล่นของคุณ" นักวิจัยคัดเลือกสองกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีผู้ใหญ่อายุน้อยที่มีสุขภาพดี 64 คน กลุ่มหนึ่งถูกขอให้ปฏิบัติตามกฎ Lumosity™ โดยเล่นเกมผู้บริหารเป็นเวลา 30 นาทีต่อวัน 5 วันต่อสัปดาห์เป็นเวลา 10 สัปดาห์ อีกกลุ่มทำตามตารางเดิมแต่เล่นวิดีโอเกมออนไลน์แทน ทั้งสองกลุ่มได้รับแจ้งว่าการศึกษากำลังตรวจสอบว่าการเล่นวิดีโอเกมออนไลน์ช่วยเพิ่มความรู้ความเข้าใจและเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจหรือไม่ นักวิจัยมีการประเมินการตัดสินใจสองครั้งที่ผู้เข้าร่วมเสร็จสิ้นก่อนและหลังการฝึกอบรม เพื่อประเมินการตัดสินใจแบบหุนหันพลันแล่น ผู้เข้าร่วมถูกขอให้เลือกระหว่างรางวัลเล็ก ๆ ในตอนนี้กับรางวัลใหญ่ ๆ ในภายหลัง ในการประเมินการตัดสินใจที่มีความเสี่ยง พวกเขาถูกขอให้เลือกระหว่างรางวัลที่มากกว่าด้วยความน่าจะเป็นที่ต่ำกว่า กับรางวัลที่น้อยกว่าที่มีโอกาสสูงกว่า นักวิจัยพบว่าการฝึกอบรมไม่ได้กระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในการทำงานของสมองหรือการตัดสินใจในระหว่างการทำงานเหล่านี้ ผู้เข้าร่วมยังถูกขอให้ทำแบบทดสอบความรู้ความเข้าใจที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกอบรม เพื่อดูว่าโปรแกรมมีผลใดๆ ต่อความสามารถทางปัญญาทั่วไปของพวกเขาหรือไม่ ในขณะที่ทั้งสองกลุ่มมีพัฒนาการดีขึ้น นักวิจัยพบว่าการฝึกสมองเชิงพาณิชย์ไม่ได้นำไปสู่การปรับปรุงใด ๆ มากไปกว่าวิดีโอเกมออนไลน์ นอกจากนี้ เมื่อพวกเขาถามกลุ่มที่ไม่มีการติดต่อซึ่งไม่ได้ทำการฝึกสมองเชิงพาณิชย์หรือวิดีโอเกมให้เสร็จสิ้นการทดสอบ นักวิจัยพบว่าผู้เข้าร่วมมีพัฒนาการที่ดีขึ้นในระดับเดียวกับสองกลุ่มแรก ซึ่งบ่งชี้ว่าไม่มีสมอง การฝึก อบรมหรือวิดีโอเกมออนไลน์นำไปสู่การปรับปรุงความรู้ความเข้าใจนอกเหนือจากผลของการฝึกฝน แม้ว่าการฝึกการรู้คิดด้วยตัวเองจะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ตามที่ต้องการ แต่การค้นพบเบื้องต้นจากห้องปฏิบัติการของ Lerman แสดงให้เห็นว่าการรวมการฝึกรู้คิดเข้ากับการกระตุ้นสมองแบบไม่รุกล้ำจะช่วยเพิ่มการควบคุมตนเองต่อพฤติกรรมการสูบบุหรี่ ขณะนี้กลุ่มนี้กำลังดำเนินการทดลองทางคลินิกเพื่อเรียนรู้ว่าวิธีการผสมผสานนี้สามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเสี่ยงอื่นๆ เช่น การรับประทานอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ หรือปรับปรุงความสนใจและการควบคุมแรงกระตุ้นในผู้ที่เป็นโรคสมาธิสั้นหรือไม่ "พฤติกรรมที่เป็นนิสัยเช่นการใช้ยาสูบและการรับประทานอาหารมากเกินไป" Mary Falcone นักวิจัยอาวุโสของ Penn และผู้เขียนร่วมในการศึกษากล่าว "มีส่วนในการป้องกันการเสียชีวิตจากโรคมะเร็ง โรคหัวใจและหลอดเลือด และปัญหาสาธารณสุขอื่นๆ" Lerman กล่าวว่า "เนื่องจากพฤติกรรมและการรักษาทางการแพทย์ที่มีอยู่ในปัจจุบันสำหรับพฤติกรรมที่เป็นนิสัยเหล่านี้ไม่ได้ผลสำหรับคนส่วนใหญ่ จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพัฒนาแนวทางใหม่ๆ ในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม การเปลี่ยนสมองเพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมคือแนวทางที่เรากำลังดำเนินการอยู่" Kable หวังที่จะใช้ข้อมูลบางส่วนที่รวบรวมในการศึกษานี้เพื่อทำความเข้าใจความแตกต่างระหว่างบุคคลในการตัดสินใจเมื่อเวลาผ่านไป เหตุใดบุคคลหนึ่งอาจมีความอดทนมากกว่าในบางครั้ง และหุนหันพลันแล่นต่อผู้อื่นมากกว่า และความแตกต่างระหว่างบุคคล ทำไม บางคนมักจะได้รับรางวัลทันทีและคนอื่น ๆ มักจะได้รับรางวัลล่าช้า หากพวกเขาสามารถเข้าใจพื้นฐานทางประสาทของความแตกต่างเหล่านั้นได้ดีขึ้น เคเบิลอาจให้เบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับประเภทของการแทรกแซงทางการรับรู้หรือทางประสาทที่จะเป็นประโยชน์ในการพยายามแทรกแซงและผลักดันให้ผู้คนหุนหันพลันแล่นน้อยลงหรือมากขึ้น แม้ว่าในการศึกษานี้ นักวิจัยพบว่าการฝึกอบรมความรู้ความเข้าใจในเชิงพาณิชย์เพียงอย่างเดียวจะไม่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจหรือความสามารถทางปัญญา แต่พวกเขาเชื่อว่ามันยังคงเป็นช่องทางที่ควรค่าแก่การตรวจสอบอย่างเข้มงวด "ฉันคิดว่าเราทุกคนต้องการมีความสามารถในการรับรู้ที่ดีขึ้น" เคเบิลกล่าว "และเราทุกคนต่างก็เห็นความแตกต่างของสถานที่ที่เราเติบโต โรงเรียนที่เราไป และพ่อแม่ของเราเป็นใคร สิ่งเหล่านี้ส่งผลต่อการเรียนรู้ตั้งแต่อายุยังน้อย น่าตื่นเต้น ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงแนวคิดที่จำเป็นต้องได้รับการทดสอบจริงๆ"