ไม่ว่าจะเป็นภัยพิบัติจากแผ่นดินไหวหรือภัยคุกคามจากผู้ก่อการร้าย โรงพยาบาลสามารถอพยพผู้ป่วยได้อย่างปลอดภัย

การศึกษาซึ่งปรากฏในวารสาร New England Journal of Medicine ฉบับวันที่ 3 เมษายน ยังชี้ให้เห็นว่าผลพวงของแผ่นดินไหวที่สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงหรือเหตุการณ์ก่อการร้ายที่ทำลายล้างในทำนองเดียวกัน ความเสี่ยงที่ใหญ่ที่สุดต่อโรงพยาบาลไม่ใช่ความสมบูรณ์ของโครงสร้าง แต่ไม่ใช่โครงสร้าง ความเสียหายเช่นน้ำรั่วและไฟฟ้าดับ การค้นพบนี้รวมถึงขั้นตอนพื้นฐานในการตอบสนองต่อการโจมตีของผู้ก่อการร้ายทางชีวภาพในสถานพยาบาล ดร. คาร์ล ชูลท์ซ ศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ฉุกเฉินและเพื่อนร่วมงานของเขาได้ข้อสรุปหลังจากสำรวจปฏิกิริยาของโรงพยาบาลในลอสแองเจลีสเคาน์ตี้ต่อแผ่นดินไหวนอร์ธริดจ์ในปี 1994 ซึ่งเป็นแผ่นดินไหวระดับปานกลางแต่สร้างความเสียหายมาก ในพื้นที่ลอสแองเจลิส โครงสร้างประมาณ 12,500 แห่งได้รับความเสียหายอย่างมาก จากการตรวจสอบอาคาร 66,546 หลัง ร้อยละ 6 ได้รับความเสียหายรุนแรง และร้อยละ 17 ได้รับความเสียหายปานกลาง “เราทำการศึกษานี้ในปี 1996 หลังเกิดแผ่นดินไหวไม่นาน เพื่อดูว่าโรงพยาบาลตอบสนองต่อแผ่นดินไหวอย่างไร” ชูลต์ซซึ่งอยู่ที่ UCLA ในขณะที่ทำการสำรวจกล่าว ชูลท์ซพบว่าในบรรดาโรงพยาบาล 8 แห่งที่ต้องอพยพออกจากโรงพยาบาล ส่วนใหญ่ทำเพราะปัญหาน้ำรั่วและไฟฟ้า ไม่ใช่เพราะใกล้จะพัง “โรงพยาบาลแต่ละแห่ง อพยพ ออกจากสถานที่อย่างปลอดภัยและรวดเร็ว” เขากล่าว "สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ทั่วประเทศสามารถใช้ข้อมูลนี้เพื่อช่วยเตรียมพร้อมสำหรับภัยพิบัติประเภทอื่นๆ เช่น การก่อการร้าย" ชูลท์ซและเพื่อนร่วมงานของเขาพบว่าโรงพยาบาลในลอสแอนเจลีสเคาน์ตี้ที่มีการอพยพเจ้าหน้าที่และผู้ป่วย ไม่มีรายใดที่มีปัญหาด้านลบกับผู้ป่วยเนื่องจากการเคลื่อนย้าย นอกจากนี้ ทีมงานของชูลต์ซพบว่าโรงพยาบาลสามารถอพยพผู้ป่วยจำนวนมากได้โดยไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากศูนย์ปฏิบัติการฉุกเฉินของเทศมณฑลหรือรัฐ นอกเหนือจากการจัดหายานพาหนะสำหรับเคลื่อนย้ายผู้ป่วย แม้ว่าโรงพยาบาลบางแห่งจะพึ่งพาศูนย์ปฏิบัติการฉุกเฉินเพื่อประสานงานการอพยพ แต่โรงพยาบาลอื่นๆ ก็ทำหน้าที่อย่างอิสระ ไม่มีความแตกต่างในผลลัพธ์สำหรับโรงพยาบาลที่ใช้กลยุทธ์ใดกลยุทธ์หนึ่ง “บางครั้งศูนย์เหล่านี้อาจจม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในไม่กี่นาทีหรือหลายชั่วโมงหลังเกิดภัยพิบัติ” ชูลต์ซกล่าว "อย่างน้อยก็เป็นการชั่วคราว โรงพยาบาลสามารถทำงานได้โดยไม่มีพวกเขา แต่ตราบใดที่พวกเขามีแผนสำรองสำหรับการรักษาผู้ป่วยนอกสถานพยาบาล บางครั้งก็อยู่นอกสถานที่จริง ๆ เห็นได้ชัดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะพยายามและประสานกระบวนการอพยพกับ ศูนย์ปฏิบัติการฉุกเฉิน แต่บางครั้งก็ไม่สามารถทำได้จริง การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าโรงพยาบาลสามารถอพยพผู้ป่วยได้อย่างปลอดภัยโดยปราศจากความช่วยเหลือจากศูนย์" ชูลท์ซ แพทย์ประจำห้องฉุกเฉินและผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์ภัยพิบัติที่ UCI Medical Center ในเมืองออเรนจ์ เป็นหน่วยงานที่ได้รับการยอมรับในระดับสากลในด้านการตอบสนองทางการแพทย์ต่อภัยพิบัติ รวมถึงแผ่นดินไหวและการก่อการร้าย